Tuesday, October 24, 2006

బ్లాగు స్థలం మారింది.

నా బ్లాగు సొంత డొమైన్ కు మారింది.ఒకసారి వచ్చిపొండి.
--ప్రసాద్

Wednesday, August 16, 2006

ఆద్యాత్మికం

ఈ blogspot అప్పుడప్పుడూ స్థిరంగా వుండకపోవటం మూలాన నేను wordpress కి వలస పోయాను. ఆ తర్వాత "నా పలుకు" ను అనాధగా వదిలేశాను. ఇకా ఇందులో కూడా నా బ్లాగులు చూడొచ్చు.
దేవుడున్నాడా? బ్లాగులోని ప్రశ్నలకు రోహిణీ ప్రసాద్ గారు మరియు రామనాధ్ గారు చక్కటి జవాబులు చెప్పారు.
పుణ్యాత్ముని మరియు దుర్మార్గుని పట్ల డేవుడు ఒకే పక్షపాతం చూపిస్తాడా?
చూపిస్తాడు. అసలు దేవుడికి పుణ్యం, పాపం తెలియవు. ఎండ, గాలి, వెన్నెల అందరినీ ఎలా సమానంగా చూస్తాయో దేవుడూ అట్లానే. వెన్నెల అందరికీ ఒకేలా కాచినా కవికి కనిపించినంత అందంగా పామరుడికి కనిపించకుంటే భేదం మనిషి మనసులో వుందే గానీ దేవుడిలో లేదు.

పాప పుణ్యాల కర్మ పలితాలు తర్వాతి జన్మలకు అనుసరిస్తాయా?
ఏ కర్మ పలితం ఆ జన్మకే పరిమితం. ఈ రోజు మనం చేసిన ఒక పుణ్యకార్యం (పూజలూ, వ్రతాలూ పుణ్యకార్యాలు కాదు) రేపు మనకు మేలు చేయవచ్చు. ఎలాగంటే, అప్పుడెప్పుడో ఒకనికి మా నాన్న సహాయపడ్డాడని ఈ రోజు అతను నాకు సహాయపడటం. ఆ రోజు మా నాన్న చేసిన పుణ్యం ఈ రోజు నాకిలా లబ్ది చేకూర్చిందన్నమాట. అలాగే పాపమూనూ, అప్పుడెప్పుడో నీవు కొట్టిన వాడు ఈ రోజు interview boardలో సబ్యుడుగా వుంటే నీవు పాపపలితం అనుభవించక తప్పదు. ఇలా మనం చేసిన పాపపుణ్యాల పలితాలు మనమో, మన పిల్లలో ఈ భూమిమీద అనుభవించాల్సిందే తప్ప తర్వాతి జన్మలూ లేవు..అనుసరించే తతంగమూ లేదు.

అసలు పునర్జన్మలంటూ ఉన్నాయా?
మానవ జన్మే అన్ని జన్మలకూ వున్నతమయింది అయితే, మానవ జన్మే ముక్తి మార్గానికి అనుకూలమయిందయితే మని మానవ జన్మలు స్థిరంగానైనా వుండాలి లేదా తగ్గాలి గానీ ఇలా పెరుగుతూ ఎలా పోతాయి?సంబోగము, అండోత్పత్తి, ప్రసవము, జీవము ఇవన్నీ ఈ పేద్ద ప్రకృతి ప్రోగ్రాంలో ఒక బాగం. ఆ script ప్రకారం అన్నీ అలా జరుగుతూ వుంటాయి. శరీరం నశించడం తోనే శరీరానికున్న చలన స్వబావమూ, ఆలోచించే తత్వమూ అన్నీ నశిస్తాయి. పంచ భూతాలతో ఏర్పడిన శరీరము పంచ భూతాలతో కలిసిపోతుంది. ఇలా కలిసిపోయిన వన్నీ మళ్ళీ recycle చేయబడతాయి అయితే అలా recycle చేయబడి ఉత్పత్తి కాబడ్డ వస్తువుకి ఏవిదంగానూ తన ముందుతరపు గుణాలంటే ప్రశ్నే లేదు.

ఏది పాపం? ఏది పుణ్యం?
మహా భారత సూక్తిలా "నీకేది బాధ కలిగిస్తో అది ఇతరులకు చేయక పోవటం, నీకేదీ హాయినిస్తుందో అది ఇతరులకూ పంచటం" పుణ్యం."నీకు బాధ కలిగించేది ఇతరులకు తలపెట్టడం పాపం."

జన్మ యొక్క పారమార్థికత ఏమిటి?
జన్మించిన తర్వాత ఏమి చేసినా, ఏమీ చేయకున్నా ప్రకృతి మాత్రం తనపని తను చేస్తూనే వుంటుంది. శరీరం నశిస్తుంది, చలనత్వం పోతుంది.చచ్చే ముందు తర్వాతి తరం వారి జీవితాలను మరింత సుఖమయం చేయగలిగే ఏపని చేసినా జన్మ యొక్క పరమార్థం సిద్దించినట్లే.

మోక్షం అనగా ఏమిటి?
అది ఎలా సిద్దిస్తుంది?జన్మ, పునర్జన్మ చక్రం లోంచి బయట పడటం మోక్షమంటాయి వేదాలు. బయటపడి నాకు నేను మోక్షం పొందితే మానవ జన్మలు ఆగిపోవే! మానవులు పుడుతూనే వుంటారు, కష్టాలు పడుతూనే వుంటారు. వేదాల లెక్కన మనం మోక్షం పొందితే కష్టాలు పడే మానవులకి ఆసరా అందించకుండా తప్పుకున్నవాళ్ళమవుతాం.జీవితకాలంలో చేసిన మంచి పనులవల్ల ఆత్మతృప్తి కలిగి మరణించేటప్పుడు సంతృప్తిగా మరణిస్తే అది మోక్షం కలగడం. ఆ చిట్టచివరి తృప్తి తర్వాత ఏమీ లేదు.

ఇహ లోకంలో లేని స్వర్గనరకాలు పరలోకంలో ఉన్నాయా?
లేవు. అన్నీ ఇక్కడే వున్నాయి. దావూద్ లాంటి వాళ్ళు తప్పులు చేసి తప్పించుకొంటున్నామనుకుంటే పొరపాటే. ఒకసారి శివుడుకీ, శనికీ ఏదో గొడవ వచ్చిందట. నీవు నన్నేమీ చేయలేవు అన్నాడు శివుడు. నేను తలుచుకుంటే నిన్నైన ముప్పతిప్పలు పెట్టగలనన్నాడు శని. అలా వాదించుకున్నాక ఏదీ నన్నేం చేస్తావో చూస్తానంటూ కైలాసం వదిలి ఒక భయంకరమైన అడివిలో ఓ చెట్టు తొర్రలో నివాసమున్నాడట కొన్నాళ్ళు, అక్కడైతే శని తనని కనిపెట్టలేడని.ఒక వారం తర్వాత బయటకొచ్చి శనిని పిల్చి నీవు నన్నేమీ చేయలేకపోయావు అన్నాడు. అందుకు శని "నా ప్రభావం లేనిదే నీవు చల్లని కైలాసం వదిలి చెట్టు తొర్రలో నక్కావా?" అన్నాడట.అలా అజ్ఞాతంలో, భయం నీడలో బతకడం కూడా ఒక నరకమే. ఆతని పాప పలితాలు అతని పిల్లలనీ చుట్టుకుంటాయి తర్వాత.

వివిధ మతాలు మనిషిలో పాపభీతి కలిగించుటలో ప్రవక్తల, సాదు జనుల, దైవావతారుల అంతర్లీన భావ మేమిటి?
శిక్ష వుంది అంటేనే తప్పు చేయడం మానే పిల్లల్లాంటివారు అధికమంది ప్రజలు గనుక. తప్పుకు కఠిన శిక్షలు అందుకే. పాపమూ లేదు, పునర్జన్మా లేదు, అంటి వచ్చేదీ లేదు అంటే ఏ తప్పుచేసినా కోర్టూ లేదు, తీర్పూ లేదుజైలూ లేదు అనడం లాంటిది. ప్రతి తప్పునూ చూడటానికి ప్రతి ఒక్కడి వెంటా ఒక పోలీసును ఎళ్ళవేళలా వుంచలేము. అదే భయమనే పోలీసును అతడి మనసులోనే పెడితే అదే కాపాడుతుంది తప్పును చేయనివ్వకుండా.

డేవుడు నిర్వికారుడూ, నిర్గుణాకారుడా?
దేవుడు నిర్వికారుడే. కానీ గుణం లేకపోవటమనే గుణమున్నవాడు. మనిషికి అవసరానికి అబద్దమాట్లాడటమూ తెలుసు. కానీ దేవుడికి ఎళ్ళవేళలా సత్యం మాట్లాడమే వచ్చు. గుణముంది, అదే సత్యమే మాట్లాడాలన్నది కానీ విచక్షణ లేదు. రోజూ వర్షం కురిసే చోట "ఈరోజు వర్షం కురుస్తుంది" అన్నది వార్త ఎలా కాదో, విచక్షణ లేక ఎన్ని గుణాలున్నా గుణహీనుడే.

అతని పేరు మీద భజనలు, భక్తి, తంత్రాలు, మంత్రాలు అవసరమా?
అస్సలవసరం లేదు.
దేవుడు భజనలకీ, పూజలకీ, వ్రతాలకీ లొంగడు. "7 habits of highly effective people లో ఈ కథ వుంది.సముద్రమంతా పొగమంచు కమ్ముకొని వుంది. ఎక్కువ దూరం కనిపించటం లేదు. ఇంతలో నౌక కెప్టన్‌కి వార్త వచ్చింది. దూరంగా ఏదో లైటు వెలుగుతోంది, ఏదో నౌకలా వుంది అని. కెప్టెన్: అది కదులుతూ వుందా స్థిరంగా వుందా?నావికుడు: కదలటం లేదు నిశ్చలంగా వుంది.కెప్టెన్: 20 డిగ్రీలు పక్కగా కదలమని సమాచారమివ్వు. లేకుంటే డీకొట్టుకొనే ప్రమాదముంది.నావికుడు: డికొట్టుకొనే ప్రమాదముంది. 20 డిగ్రీలు పక్కకు జరగండి.అటువైపునుండి: నేను జరగను. మీరే 20 డిగ్రీలు పక్కకు మరలండి.కెప్టెన్: నేను నౌక కెప్టెన్ చెప్తున్నాను, 20 డిగ్రీలు పక్కకు జరగండి.అటువైపునుండి: నేనూ అధికారినే, మీరే పక్కకు జరగండి.కెప్టెన్: మాది సైనిక ఓడ. పక్కకు జరగక పోతే పర్యవసానం ఎదుర్కోవాల్సివుంటుంది, పక్కకు జరగండి.అటువైపునుండి: ఇది దీప స్థంబము (light house).
ఇక కెప్టెన్ అయినా నౌకలో వుండేది దేశాద్యక్షుడైనా పక్కకు జరగాల్సిందే. దీప స్థంబము పక్కకు జరగదు. దేవుడూ అంతే పూజలూ, వ్రతాలూ, యజ్ఞాలూ, యాగాలూ ఏమీ చేయలేవు.

భజన అన్య విషయాల మీద మనసు పోకుండా వుంచుతుంది. అచంచలమైన భక్తి ఒక భ్రాంతిలో ముంచుతుంది. తంత్రాలూ, మంత్రాలూ ఆ బ్రాంతిని చేరుకోవడానికి సాధనాలవుతాయి. ఇవన్నీ కూడా ఎవరికి వారు తమదైన బ్రాంతిని నిర్మించుకొని అందులో జీవితాన్ని నిష్పలంగా ముగించడానికి తప్ప పరులకు ఉపయోగపడేదేమీలేదు. పరులకు వుపయోగపడని ఏ పూజా, కర్మా కూడా నిష్పలం. పిల్లవాడు బొమ్మలతో ఆటాడుకొన్నట్లు.

ఏది అసలైన దైవ సేవ?నరసేవే నారాయణ సేవ. జీవి సేవే పరమాత్మ సేవ."live let live"
అసలు పాపభీతితో దైవసేవ చేయటం అవసరమా?రామనాధ రెడ్డి అన్నట్లు, గూండాను భయంతో మొక్కినట్లే పాపభీతితో దైవసేవ చేయటం. ఎవరికి వారు జవాబుదారీ. ఏది తప్పో ఏది ఒప్పో నీకు తెలుసు. చేసేది చేసి ఆనక తప్పు చేశాను క్షమించమంటే క్షమించడానికి దేవుడు మనిషి కాదు.
-- ప్రసాద్
http://charasala.wordpress.com/

Monday, June 05, 2006

దేవుడున్నాడా? -- dEvuDunnADA?


పుణ్యాత్ముని మరియు దుర్మార్గుని పట్ల డేవుడు ఒకే పక్షపాతం చూపిస్తాడా?
పాప పుణ్యాల కర్మ పలితాలు తర్వాతి జన్మలకు అనుసరిస్తాయా?
అసలు పునర్జన్మలంటూ ఉన్నాయా?
ఏది పాపం? ఏది పుణ్యం?
జన్మ యొక్క పారమార్థికత ఏమిటి?
మోక్షం అనగా ఏమిటి? అది ఎలా సిద్దిస్తుంది?
ఇహ లోకంలో లేని స్వర్గనరకాలు పరలోకంలో ఉన్నాయా?
వివిధ మతాలు మనిషిలో పాపభీతి కలిగించుటలో ప్రవక్తల, సాదు జనుల, దైవావతారుల అంతర్లీన భావ మేమిటి?
డేవుడు నిర్వికారుడూ, నిర్గుణాకారుడా?
అతని పేరు మీద భజనలు, భక్తి, తంత్రాలు, మంత్రాలు అవసరమా?
ఏది అసలైన దైవ సేవ?
అసలు పాపభీతితో దైవసేవ చేయటం అవసరమా?
నా అభిప్రాయాలు తర్వాతి బ్లాగులో.. మీ అభిప్రాయాలు చెప్పండి.

ఉచల్యా - లక్ష్మణ్ గాయక్‌వాడ్ ఆత్మకథ ( uchalya )


ఉచల్యా - లక్ష్మణ్ గాయక్‌వాడ్ ఆత్మకథ
మన మద్యనే మనకు తెలియని ప్రపంచం ఎంత ఉంది?
ప్రతి ఒక్కరూ ఈ పుస్తకం చదివి తీరవలసిన పుస్తకం. దాదాపు ఇప్పుడు ఇంటెర్నెట్లో ఇది చూస్తున్న ప్రతిఒక్కరు తమ బాల్యంలో తిండికి గతిలేనివారు మాత్రం అయి ఉండరు. అలాగే తిండికి లేని వారిని, బిచ్చమెత్తుకునే వారిని చూసి ఉంటారు గాని.. వాళ్ళ జీవితాన్ని, కష్టాలను, ఆకలిని గూర్చి తెలుసుకోవాలంటే మాత్రం ఈ పుస్తకం చదివి తీరవలసిందే.
నాకు ఏడ్పు తెప్పించిన కొన్ని పేరాలు చదవండి.
"స్కూలుకి నేను వెళ్తూనే ఉన్నాను. కాని ఇంటి దగ్గర తినడానికి మాత్రం తిండిలేదు. ఒక్కొక్కసారి నాలుగైదు రోజులు ఇంట్లో పొయ్యి కూడా వెలిగించేవాళ్ళం కాదు. నేను అందరిలోకి చిన్నవాడినని నాన్న తను పనిచేసే చోటికి పిలిచేవాడు. యజమాని తనకు ఇచ్చిన రొట్టెలలో సగం నాకు ఇచ్చేవాడు. నాన్న సగం కడుపు నింపుకుని లేచేవాడు. అప్పుడప్పుడు ఇంట్లో బోలెడు నీళ్ళు పోసి గటిక కాచేవాళ్ళము. ఒక్కొక్కసారి అది కూడా దొరికేది కాదు. మా ఇంట్లో మనుషులు ఎక్కువ సంపాదన తక్కువ. రేషన్ దుకాణం నుండి ఎర్ర జొన్నలు తెచ్చుకునేవాళ్ళం. ఆ జొన్నల్లొ బోలెడు పురుగులు ఉండేవి. మాకు ఎంత ఆకలి వేసేదంటే పురుగులు ఉన్నా సరే వేడి వేడిగ ఉన్న ఆ గటికను తాగేవాళ్ళం. అందరికి నాలుగు నాలుగు చెంచాలకన్నా ఎక్కువ వచ్చేది కాదు. ఇద్దరన్నయ్యల్లో ఎవరో ఒకరు నాకు మళ్ళీ కాస్తో కూస్తో గటిక ఇస్తారని వాళ్ళతోబాటు నేను కూర్చొనేవాడిని. కాని మా వదినలకి అన్నయ్యల భాగం నేను తినడం ఇష్టం ఉండేది కాదు. నన్ను తిట్టేవాళ్ళు. నేను సిగ్గులేనివాడిలాగా అట్లాగే కూర్చుండేవాడిని. నేను కంచాలు కూడా నాకే వాడిని. అయినా నాకు ఆకిలి తీరేది కాదు. గిన్నెలో అడుగున మాడిన చెక్కల సైతం గీక్కుని గీక్కుని తినేవాడిని. ఒక్క పూట అయినా కడుపునిండా అన్నం దొరికేది కాదు.
...
"ధోండాబాయి పోలీసుల కాళ్ళు పట్టుకుంది. వాళ్ళు బూట్లతో తన్నడం మొదలు పెట్టారు. "నిన్న లాతూరులో ఎవడో జేబు కొట్టేసాడు. ఐదొందుల రూపాయలు పోయాయి. నీ పిల్లలు తీసుకు వచ్చారు. చెప్పు వాళ్ళెక్కడ ఉన్నారో, ఆ డబ్బు తీసుకురా లేకపోతే జైళ్ళో పడేస్తాం." అని పోలీసులు బెదిరించారు. "ఐదొందలు తెచ్చి ఇవ్వు. మేం పాటిల్ దగ్గర ఉంటాం." అని అన్నారు. నాన్న యజమాని దగ్గరకు వెళ్ళి సంవత్సరం జీతం తీసుకు వచ్చాడు. అమ్మ ఒక షావుకారు దగ్గర వారంకి ఐదు రూపాయల వడ్డీ చొప్పున పైసలు తెచ్చింది. పోలీసులు బాగా తాగి వచ్చారు. అమ్మ పైసలు ఇచ్చింది. వీళ్ళందరిని జైలుకు తీసుకు పోదాం అని పోలీసులు అరవడం మొదలు పెట్టారు. ఓ దుప్పటి కాసిన్ని గిన్నెలు తీసుకున్నారు. "మై బాప్ మా పిల్లవాడు దొంగతనం చేయలేదు కేసు పెట్టకండి" అని నాన్న పోలీసులతో అన్నాడు. పోలీసులకు పైసలు ఇచ్చాక మమ్మల్ని విడిచి వేసారు."
...
ఇలాంటివి ఇందులో ఎన్నో ఉన్నాయి. మన పక్కనే ఇన్ని అత్యాచారాలు జరుగుతుంటే చుస్తూ ఊరుకుని, ఏమీ పట్టనట్టు, తెలియనట్లు, తెలిసినా కాసిన్ని కన్నీరు కార్చి, అలంటి బుక్ వ్రాసిన వాన్ని హీరోని చేసి లేదా అలాంటి సినిమాని సూపర్ హిట్ చేసి.. మన పని అయిపోయింది అనుకుంటున్నాం. మనకు మనమే ద్రోహం చేసుకుంటున్నాం.
వీటికి ఎదురి నిల్చి పోరాడే ధైర్యం ఎంతమందికి ఉంది? కనీసం మన చుట్టు జరుగుతున్న ఈ దుర్మార్గాన్ని కొంతవరకైనా ఆపగలమా?
ఎంతసేపు మన పొట్ట, మన పిల్లలు, మన ఆస్తి చుసుకోవడంలోనే జివితం అంతా ఖర్చు ఐపోతోంది. ..

Friday, June 02, 2006

గాంధి గారి సత్యంతో ప్రయోగాలు -- నా సందేహాలు:

ఎప్పట్నుంచో అనుకుంటూ ఇప్పటికి "గాంధి గారి సత్యంతో ప్రయోగాలు" చదవడం సాద్యపడింది.ఎన్నో సార్లు నాకు తెలియకుండానే నా కంట్లో నీరు కారింది. కస్తూరిబ పడిన బాధలు తల్చుకుంటే గుండె ద్రవించింది. ఈ రోజుల్లో ఐతే ఏ ఇల్లాలు ఐనా గాంధీ గారికి విడాకులు ఇచ్చి ఉండేది.తనకున్న జ్ఞానమే అసలైన జ్ఞానమని ఆయన ఎలా అనుకున్నాడో?పైగా తను నమ్మిన సిద్దాంతాన్ని తన బార్య తప్పనిసరిగా పాటించలి అని ఎలా అనుకున్నాడో? అహింసను ఆరాదిస్తూనే యుద్దనికి సహాయపడటం ఏమిటి? ఇందుకు తను ఇచ్చిన వివరణ నాకెందుకో సరైనదిగా అనిపించలేదు. బహుశా శతృవుకు (తను ఎవిరిమీద పొరాటం చేస్తున్నాడో వారికి) సహయం చెయ్యడంలో ఉన్న ఆనందం, అహింస మేద ఉన్న భక్తిని మించి పోయి ఉంటుందేమో?
సాదా జీవనం అమలు చేయటంలో కూడా ఒక్కోసారి రాజీ పడ్డాడని పించింది.ఏదైనా అనుకున్న సిద్దాంతాన్ని అమలు చేయటంలో ఇబ్బంది ఎదురైతే అవి మౌనంగా అనుభవించాలన్నాడు. కాని ఒక సందర్భంలో మూడవ తరగతిలో స్థలం లేక స్థలం ఉన్న ఎక్కువ ఖరీదైన పెట్టెలోకి మారాడు. ఇంకోచోట ఆరుబయట స్నానం చేయల్సి వచ్చేసరికి కస్తురిబా ఎగువ తరగతి వారి స్నానపు శాలలో స్నానం చేయడానికి అడ్డు చెప్పలేదు. ఐతే వేటి అన్నింటినీ ఆయన స్వచ్చంగా ఒప్పుకున్నాడనుకోండి.ఐతే ఇలాంటి సమయాన్ని బట్టి సర్దుకోవడం, బార్య, కొదుకు మంచమ్మీద రోగంతో ఉన్నపుడు, డాక్టర్లు చెప్పినట్లు (మాంసం చారు గాని గుడ్డు కాని ఇవ్వడనికి) ఒప్పుకోలేదు.సత్య ఉల్లంగన చిన్న విశయంలో జరిగనా పెద్ద విశయంలో జరిగినా, ఉల్లంఘనా తీవ్రత ఒక్కటే కాదా? మాంసాదులతో పాటు పాలు కుడా మానివేసినాయన మేక పాలు మాత్రం ఎందుకు పుచ్చుకున్నట్లు? ఐతే దీనికి తను చింతించాడు అనుకోంది. కాని బార్య అనారోగ్యం విశయంలోను, కొదుకు అనారోగ్యం విశయంలోను అలంటి రాజీకి రాలేక పోయాడు.
బ్రహ్మచర్యం విశయంలోనూ నాకు సందేహాలే.కామము, భోగం తుచ్చమైనవి ఎలా ఔతాయో నాకు బోధపడదు. ఇందుకు ఆయన భగవద్గీత నుంచి ప్రభావశీలి ఐనట్లుగా అనిపిస్తుంది.కాని నాకు తెలిసిన కొద్ది జ్ఞానంతో ఆలోచిస్తే, గీతలో భగవంతుదు, "నిష్కామ" (కామము అనగా కోరిక లేని కర్మ) చేయాలంటాడు కదా? దీన్ని కూడా అ కోవలో అర్తం చేసుకోలెమా?ఈ విశయంలో నేను చలంను సమర్థిస్తాను. ఇద్దరూ సుఖించగల కార్యం పాప కార్యం ఎలా అవుతుంది?దీని మీద మరోసారి చర్చిద్దాం.
ఇలాంటివే సందేహాలు ఇంకా చాలా కలిగాయి.
అయితే ఒక్క విశయం మాత్రం స్పష్టం. సత్యం మీద ఆయన చిత్తశుద్ది అమోఘం. శుద్దాత్మ శక్తి మీద ఆయనకున్న విశ్వాసం స్వచ్చం. గాంధీ గారికి లభించిన ఆదరణే శుద్దాత్మ శక్తికి ప్రబల నిదర్శనం.నీతి, ధర్మం, స్వచ్చత, వినయం మనిషిని ఉన్నతుని చేస్తాయనడంలో నాకు ఇసుమంతైనా అనుమానం లేదు.
సమయాబవం వల్ల ఇక్కడితొ ఆపెస్తున్నను.మరోసారి మరిన్ని విశయాలతో...
మీ అబిప్రాయాలు, సద్విమర్షలకు స్వాగతం.
-- స్పందన